بارسلونا شب گذشته در ورزشگاه نیوکمپ و در مقابل دیدهگان نزدیک به 100 هزار تماشاگر کاتالانی به تساوی 2 بر 2 مقابل چلسی رسید تا در مجموع دو دیدار رفت و برگشت با نتیجه 3 بر 2 وداعی تلخی از لیگ قهرمانان اروپا داشته باشد. قهرمان 3 فصل اخیر لالیگا و تیمی که در سالهای اخیر شاهد هنرنمایی آن در سطح جهان بودیم حالا یکی یکی جامها را از دست میدهد تا "تیکیتاکای" تحسین برانگیز شاگردان پپ به دوران افول خود نزدیک شود و شاید فوتبال جهان پایان عصر کاتالانها را نظارهگر باشد. همانگونه که هواداران فوتبال پیش از این میلان دهه نود را به یاد میآورند و دوران خاموشی آن تیم رویایی را از ذهن میگذرانند. بارسا در شرایطی گام در میدان نیوکمپ گذشت که تنها در فاصله 3 روز مانده به این بازی، الکلاسیکو را از دست داده بود و آرزوی کسب قهرمانی لالیگا را بر باد رفته میدید. رویارویی مقابل چلسی آغاز شد و کاتالانها برای اعاده حیثیت و شاید اثبات حقانیت فوتبال زیبا مقابل آبیهای چلسی صفآرایی کردند. آنها نمیخواستند در فاصله چند روز آرزوهای هواداران خود را از دست رفته ببینند. ابتدای دیدار تقریبا بازی تعادل داشت اما طبیعی بود بارسا برای رسیدن به گل بیقرار باشد. هواداران کاتالان برای رسیدن تیم محبوبشان به گل بیقراری میکردند و 35 دقیقه صبر کردند تا بوسکتس دروازه چلسی را بگشاید. 2 دقیقه بعد تری اخراج شد تا بیش از پیش شرایط برای لندننشینان سخت شود. گلزنی اینیستا در دقیقه 43 تمام آرزوهای چلسی را نقش بر آب کرد و شاید خوشبینترین هوادار این تیم هم آرزوی شکست تیم محبوبش با اختلاف گل کم را در سر میپروراند اما تنها در فاصله 3 دقیقه ورق برگشت و رامیرس در واپسین دقایق نیمه اول به زیبایی بهت و سکوت را برای نیوکمپ به ارمغان آورد، حالا دیمتئو میدانست که نیمه دوم را چه خواهد کرد و چشمان "پپ" هواداران بارسا را میترساند. در نیمه دوم دفاع صرف و مطلق چلسی مانع گلزنی بارسا شد و پنالتی و شوت مسی هم دوبار به تیر دروازه خورد تا شانس هم همراه پپ و شاگردانش نباشد. در اواخر دیدار نیز تورس تیرخلاص را بر پیکره نیمهجان بارسا شلیک کرد تا کار تمام شود! حالا "پپ" شکست تلخی را پذیرا شده اما درس بزرگ و به یادماندنی از دیدار مقابل شاگردان دیمتئو آموخته است. آنجا که بازی 2 بر صفر به سود بارسا بود و کاتالانها تیم حریف را 10 نفره میدیدند، میشد با آرام کردن شرایط بازی، نیمه اول را بدون دردسر به رختکن رفت تا در نیمه مربیان شرایط برای هر دو تیم متفاوت باشد. حملات دامنهدار آبیو اناریپوشان باعث غفلت آنها از خط دفاع شد تا گلزنی رامیرس در واپسین دقایق نیمه اول، 3 دقیقه حسرتآمیزی را برای پپ و شاگردانش به همراه داشته باشد. شاید گروهی این تفکر را محافظهکارانه بخوانند اما چه کسی است که از قدرت جادویی خط حمله بارسا خبر نداشته باشد. با توجه به نیروی تهاجمی این تیم و مقایسه آن با قدرت چلسی، همگان رای به برتری شاگردان گواردیولا میدهند. نتیجه 2 بر صفر در آغاز نیمه دوم باعث میشد لشکر 10 نفره چلسی به سمت دروازه بارسا حملهور شود و ناخودآگاه دفاع این تیم برای بازیکنانی مانند سانچس و مسی باز میشد و این همان برگ برنده گواردیولا میتوانست باشد؛ اما درنهایت چنین اتفاقی رخ نداد تا "پپ" در کنفرانس مطبوعاتی اعتراف کند که " پس از برتری 2 بر صفر دست از اداره بازی برداشتیم و به حملات خود ادامه دادیم. همیشه نمیتوان هم چیز را باهم داشت و این درسی است که زمان به شما میدهد" و این تجربه بزرگ اما تلخی بود که مربی جوان اسپانیایی آموخت.